εξημμένος

-η, -ο (μτχ. παθ. παρακμ. τού εξάπτω* (II))

1. αυτός που βρίσκεται σε κατάσταση έξαψης, ο εξοργισμένος

2. αυτός που εύκολα εξάπτεται, ο ευέξαπτος

3. ο γεμάτος έπαρση.